Eerste bericht vanuit frankrijk
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Hessel
17 November 2006 | Frankrijk, Brest
Hallo mensen,
Hier dan mijn eerste bericht uit het land van wijn en stokbrood. 2 weken geleden, op vrijdag 3 November ben ik aangekomen hier in Brest en aan boord gegaan van de helikoptercarrier "jeanne d'arc". Ik werd op het vliegveld van brest opgewacht door Kapitänleutnant Schneider, een duitse officier die geplaatst is op de jeanne d'arc als wachtsofficier en begeleiding van de buitenlanders.
Mijn eerste indrukken van de Jeanne D'arc: Groot, oud, en vaak mijn hoofd stoten. De jeanne is 182 meter lang. Dat is langer dan elk schip van de nederlandse marine. brede gangen, veel kamers. duurt wel even voordat je je weg echt goed kent in het schip. De jeanne is in de jaren 60 gebouwd, en is inmiddels al meer dan 45 jaar oud. En dat is te merken. Vooral op de plekken waar veel moderne techniek wordt gebruikt (brug, commandocentrale, technische centrale). Maar ook gewoon in de wandelgangen. Dit schip is duidelijk gebouwd voor fransen, die in de regel niet 1,94 m of langer zijn, en dat heeft mij nogal wat "kopzorgen" gegeven, de eerste dagen stootte ik gemiddeld 10 keer per dag mijn hoofd. Nu ben ik er wel wat aan gewend. ook zijn er veel verschillende verblijven aan boord. Er zijn verblijven voor Hoofdofficieren, Subalterne offieren, Officier-leerlingen (officier - élève (OE) (Wat ik ben)), hoge onderofficieren, lagere onderofficieren en manschappen. Ook zijn de verschillen tussen deze groepen duidelijk merkbaar. Er is vrijwel geen menging tussen de OE's en de subalterne officieren. Ook hebben de officieren hier meer een ijzeren grip op de equipage dan in nederland het geval is (wat overigens niet zegt dat dit slecht is).
Op de jeanne zijn de OE's (130 in totaal) ondergebracht in 16 poste's. Ik zelf zit in poste 14, samen met 10 anderen. In de poste zijn 12 bedden, een grote tafel om te studeren, pc, koelkast, wasbakken, douches, een berging en voldoende kastruimte. Beetje aan de ouderwetse kant, maar prima om in te leven. Voor een indruk heb ik wat foto's van mijn poste er bij gedaan.
De eerste dag van de opleiding, maandag 5 november, stond in het teken van inrouleren. De poste leren kennen, het kader leren kennen, je collega's leren kennen, het schip leren kennen, uitreiking van TPB (Tenue de Protection de Base, kom ik later op terug), antiflash, gasmasker en zwemvest, etcetera. De rest van de week stond vol met lessen en enkele medische tests en inentingen (menengitis, gele koorts) voor de buitenlanders. De lessen zijn redelijk goed te volgen. Ik spreek natuurlijk nog geen perfect frans, maar het behandelt grotendeels materie die ik op het KIM al heb geleerd, en is dankzij powerpoint presentaties goed te volgen. Mijn franse niveau valt me in het algemeen wel mee, ik kan de grote lijnen van wat er wordt gezegd allemaal wel volgen en ik kan gewoon op een normale manier een conversatie aangaan. Jean-luc en andere docenten van elycio: Bedankt!
Oh ja, ik zou het nog over het TPB (Tenue de protection de Base) hebben. Dit is het tenue dat aan boord gedragen wordt. Het bestaat uit een overall, en een zakje met antiflash (Nomex, geen katoen) en een veiligheidsbril. dit zakje wordt met een riem om de middel gedragen. Ik vind het een uitstekend kleding systeem voor aan boord. het is simpel, veilig en comfortabel.
Het tweede weekend ben ik met sergio, mijn spaanse collega naar parijs gegaan. Erg goed vermaakt. we hebben daar in een jeugdherberg overnacht. goede tijd gehad. 's avonds naar de kroeg en overdag een beetje de toerist uitgehangen.
De tweede week zijn we naar zee gegaan. Deze periode stond in het verband van het opwerken van de vaste bemanning. De OE's zaten gewoon in de les :(. wel een aparte ervaring. Normaal weet je precies wat er aan de hand is met je schip. waar je je bevindt, en waar je heen gaat. wat de oefeningen zijn. Dat soort dingen. Nu had je er eigenlijk geen flauw benul van (tenzij je even kwam oplopen natuurlijk). Ongeveer zoals de LD het varen bij de nederlandse marine ervaart. De lessen zijn over het algemeen saai (veel gepraat over hele simpele dingen, weinig humor), dus een beetje afwisseling met sport en kijken bij (artillerie) oefening is welkom.
Goed, ik ga nu ophouden met schrijven. Ik zit in een bar met wifi achter mn laptop en dr komen hier nu nog een aantal fransen van de jeanne binnen stromen. genoeg achter mn computer gezeten. ik zet nog wat foto's erbij en daar zullen jullie het voorlopig mee moeten doen. Tot ziens!
Groeten,
Hessel
Hier dan mijn eerste bericht uit het land van wijn en stokbrood. 2 weken geleden, op vrijdag 3 November ben ik aangekomen hier in Brest en aan boord gegaan van de helikoptercarrier "jeanne d'arc". Ik werd op het vliegveld van brest opgewacht door Kapitänleutnant Schneider, een duitse officier die geplaatst is op de jeanne d'arc als wachtsofficier en begeleiding van de buitenlanders.
Mijn eerste indrukken van de Jeanne D'arc: Groot, oud, en vaak mijn hoofd stoten. De jeanne is 182 meter lang. Dat is langer dan elk schip van de nederlandse marine. brede gangen, veel kamers. duurt wel even voordat je je weg echt goed kent in het schip. De jeanne is in de jaren 60 gebouwd, en is inmiddels al meer dan 45 jaar oud. En dat is te merken. Vooral op de plekken waar veel moderne techniek wordt gebruikt (brug, commandocentrale, technische centrale). Maar ook gewoon in de wandelgangen. Dit schip is duidelijk gebouwd voor fransen, die in de regel niet 1,94 m of langer zijn, en dat heeft mij nogal wat "kopzorgen" gegeven, de eerste dagen stootte ik gemiddeld 10 keer per dag mijn hoofd. Nu ben ik er wel wat aan gewend. ook zijn er veel verschillende verblijven aan boord. Er zijn verblijven voor Hoofdofficieren, Subalterne offieren, Officier-leerlingen (officier - élève (OE) (Wat ik ben)), hoge onderofficieren, lagere onderofficieren en manschappen. Ook zijn de verschillen tussen deze groepen duidelijk merkbaar. Er is vrijwel geen menging tussen de OE's en de subalterne officieren. Ook hebben de officieren hier meer een ijzeren grip op de equipage dan in nederland het geval is (wat overigens niet zegt dat dit slecht is).
Op de jeanne zijn de OE's (130 in totaal) ondergebracht in 16 poste's. Ik zelf zit in poste 14, samen met 10 anderen. In de poste zijn 12 bedden, een grote tafel om te studeren, pc, koelkast, wasbakken, douches, een berging en voldoende kastruimte. Beetje aan de ouderwetse kant, maar prima om in te leven. Voor een indruk heb ik wat foto's van mijn poste er bij gedaan.
De eerste dag van de opleiding, maandag 5 november, stond in het teken van inrouleren. De poste leren kennen, het kader leren kennen, je collega's leren kennen, het schip leren kennen, uitreiking van TPB (Tenue de Protection de Base, kom ik later op terug), antiflash, gasmasker en zwemvest, etcetera. De rest van de week stond vol met lessen en enkele medische tests en inentingen (menengitis, gele koorts) voor de buitenlanders. De lessen zijn redelijk goed te volgen. Ik spreek natuurlijk nog geen perfect frans, maar het behandelt grotendeels materie die ik op het KIM al heb geleerd, en is dankzij powerpoint presentaties goed te volgen. Mijn franse niveau valt me in het algemeen wel mee, ik kan de grote lijnen van wat er wordt gezegd allemaal wel volgen en ik kan gewoon op een normale manier een conversatie aangaan. Jean-luc en andere docenten van elycio: Bedankt!
Oh ja, ik zou het nog over het TPB (Tenue de protection de Base) hebben. Dit is het tenue dat aan boord gedragen wordt. Het bestaat uit een overall, en een zakje met antiflash (Nomex, geen katoen) en een veiligheidsbril. dit zakje wordt met een riem om de middel gedragen. Ik vind het een uitstekend kleding systeem voor aan boord. het is simpel, veilig en comfortabel.
Het tweede weekend ben ik met sergio, mijn spaanse collega naar parijs gegaan. Erg goed vermaakt. we hebben daar in een jeugdherberg overnacht. goede tijd gehad. 's avonds naar de kroeg en overdag een beetje de toerist uitgehangen.
De tweede week zijn we naar zee gegaan. Deze periode stond in het verband van het opwerken van de vaste bemanning. De OE's zaten gewoon in de les :(. wel een aparte ervaring. Normaal weet je precies wat er aan de hand is met je schip. waar je je bevindt, en waar je heen gaat. wat de oefeningen zijn. Dat soort dingen. Nu had je er eigenlijk geen flauw benul van (tenzij je even kwam oplopen natuurlijk). Ongeveer zoals de LD het varen bij de nederlandse marine ervaart. De lessen zijn over het algemeen saai (veel gepraat over hele simpele dingen, weinig humor), dus een beetje afwisseling met sport en kijken bij (artillerie) oefening is welkom.
Goed, ik ga nu ophouden met schrijven. Ik zit in een bar met wifi achter mn laptop en dr komen hier nu nog een aantal fransen van de jeanne binnen stromen. genoeg achter mn computer gezeten. ik zet nog wat foto's erbij en daar zullen jullie het voorlopig mee moeten doen. Tot ziens!
Groeten,
Hessel
-
19 November 2006 - 13:19
Marijke:
Hoi Hessel,
Mooi om wat fan dy te hearren, jammer dat de foto' s net te sjen binne.Hoe sliepst dere, mei allegearre butenlanners of is dat trochelkoar? -
24 November 2006 - 19:55
Hinke:
Hoi Hessel,
Aardich om sa ris wat te lêzen. Ik bin benijd hoe as alles fierder giet. Foaral ek ast straks ûnderweis bisr.
Dyn swarte jas hinget trouwens bij ús. Do hast 'm hjir ris hingje litten.
groetnis fan ús allegear
Hinke -
04 December 2006 - 12:25
Hinke:
Hoi Hessel dyn lêste dei yn Frankryk mei dyn femylje. Wij winskje dij in goieje tiid en sille dij folgje. Sukses
Willem, Hinke, Sierd en Jehanne -
08 December 2006 - 14:20
Harm:
Hoi Hessel
en hoe gaat ie? als de stormen zo hevig zijn als hier ben je vast al een beetje zeeziek geweest, toch?? eerlijk??
Harm -
13 December 2006 - 22:45
Daniel:
Hej Hesselino, ouwe pik!
Het wordt weer tijd voor een nieuw verhaaltje :) Ik ben benieuwd waar je uithangt en wat je allemaal aan het uitvreten bent daar. Tot laterz!!
Dani
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley