Djibouti

Hallo allemaal,

Djibouti. Het havenbezoek waar ik het minst zin in had. En we gaan er ook nog 2 keer naar toe. Onbegrijpelijk. Maar goed, hierover later meer. Laten we beginnen met de transit vanuit split hierheen.

Het vertrek vanuit split dreigde een dag vervroegd te worden. De reden hiervoor was dat de Bora, de lokale katabatische wind, aan het opbouwen was en ongeveer op de dag van vertrek zou komen. Dit zou gepaard gaan met regen, sneeuw en tot 60 knopen wind (Dat is beaufort 12). Gelukkig was dit uiteindelijk niet het geval. We vertrokken gewoon op de geplande dag naar zee, voor de Bora uit, en we konden daardoor nog een extra dag van split genieten.

Deze periode op zee stond voor mij in het teken van wachten lopen. Eindelijk niet meer hele dagen in de les zitten, ik kon gaan doen waarvoor ik gekomen was. De eerste helft liep ik wachten in de commandocentrale. Dit was een relatief intensieve periode, omdat de wachten frequent zijn (2 of 3 per dag van 2 of 4 uur), en er nogal wat voorbereiding bij komt kijken. In de commandocentrale zijn er 3 posten die door de OE’s bezet worden. OQO (Officier de Quart Operations), vergelijkbaar met de CCO op een nederlands schip. Hij heeft de algehele leiding over de commandocentrale. Officier de lutte, dit is een officier die zich specifiek met 1 gebied van oorlogsvoering bezig houdt: AAW, ASW of ASUW. En er is een OE die zich bezig houdt met de procedures. Hij communiceert over de frequentie met de rest van de taakgroep (In ons geval de georges leygues). Elke wacht staan er 1 of 2 SYNTEX’en op het programma. Dit is een gesimuleerde oefening waarbij de jeanne en de georges op een van de verschillende gebieden van oorlogsvoering samenwerking om beeldopbouw te doen en uiteindelijk den vijand te vernietigen. Dit was een geheel nieuwe ervaring voor mij. Op het KIM heb ik natuurlijk wel lessen MAROPS gehad, dus ik wist wel het een en ander af van verschillende tactische situaties, maar hoe het er in de praktijk in een commandocentrale aan toe gaat, wat de procedures en de verantwoordelijkheden zijn, wist ik niet. En al helemaal niet hoe dat in het frans gaat. Alle procedures en communicatie op het niveau van de taakgroep gaan in het engels (net als in de films praten we over bogeys, vampires en bulldogs), maar op het niveau intern in het schip (communicatie tussen verschillende modules in de commandocentrale, uitkijken en brug) gaan in het frans. Heel veel problemen heb ik er niet mee, maar zo nu en dan zitten daar nog wel eens wat hic-ups.

De tweede helft van de transit liep ik wachten op de brug, mijn domein. Oud en vertrouwd, dacht ik. Maar nee hoor. De fransen doen zo ongeveer alles anders dan de nederlanders. Voorbeelden: de radar staat altijd op relative motion, met relatieve vectoren. De commandocentrale geeft elk schip met een CPA kleiner dan 4 mijl door, de roerganger zit in een aparte ruimte en ziet dus niets van wat hij doet, de uitkijk staat op een platform boven de brug, er wordt nog elk uur een fix van een automatisch gisnavigatiesysteem gemaakt (hoewel dat elke 3 uur wordt opgelijnd aan de gps: van een onafhankelijk secundair systeem is dus geen sprake), er worden geen gissen in de kaart gezet, en zo kan ik nog wel even door gaan. Maar goed, de basis is en blijft hetzelfde: zorg ervoor dat je op tijd vanuit punt A in punt B aankomt en onderweg geen botsing maakt of aan de grond loopt. Ik heb trouwens ook maar 3 wachten gelopen alszijnde officier van de wacht. De rest was ik adjudant van de wacht, die zich bezig houdt met de kaart, journaals, communicatie met commandocentrale en uitkijk en alle andere administratieve zaken. Ook heb ik 2 maal een PRERAM (BOZ nadering) gedaan. Dit ging ook allemaal een beetje op de bonne fooi. Er wordt geen gebruik gemaakt van afstandmeting of manouvreergegevens. Gewoon schatten en die boot er naast prikken. Naar mijn inzicht niet de meest professionele werkwijze.

En toen kwamen we na een kleine 2 weken aan in Djibouti. Er stond ons hier een tweedaagse infanterieoefening te wachten met de commandos marine (vergelijkbaar met nederlandse kikvorsmannen of amerikaanse navy SEAL’s) en het franse vreemdelingenlegioen (geen introductie nodig). Echt een fysiek zware oefening was dit niet, meer een ontspannen kennismaking met enkele activiteiten. De eerste dag vervoer naar Arta plage (dit zou in eerste instantie per helikopter gaan, werd uiteindelijk gewoon bus + vrachtwagen), een franse trainingsfaciliteit. Hier hebben we wat hindernissen gedaan. ’s Avonds barbecue (met vers gevangen en geslachte geit), een kleine wandeling, en daarna snurken met 1 crashmove. De volgende dag stond er een verplaatsing in de woestijn op het programma, ongeveer 12 kilometer. Normaliter zou dit best zwaar kunnen zijn (in de bakkende zon met 45 graden), maar het was hier winter, bewolkt en zo nu en dan een klein beetje neerslag met een temperatuur van ongeveer 20 graden. Hierdoor was het niet echt zwaar. ’s Middags eten op een kazerne van de commandos marine en daarna terug naar het schip. Al met al was dit een goede, ontspannen ervaring. Erg mooie natuur ook. Het is niet 1 grote zandvlakte, maar meer een ruig bergachtig landschap met her en der wat groen.

Nu was het dan eindelijk tijd om Djibouti in te gaan, en te kijken of het werkelijk zo’n vreselijk oord is. Ja. De kenmerken van djibouti zijn: armoede en een grote militaire aanwezigheid. Er zitten zo’n 5000 westerse militairen gelegerd in Djibouti. Dit heeft tot gevolg dat het in de straten zwermt van allemaal mensen die je dingen willen aansmeren. De uitgaansgelegenheden hier worden enkel bezocht door militairen en lokale prostituees, die de hele tijd aan je zitten. Niet echt bepaald een gezellig oord. Oud en nieuw heb ik gevierd in een hotel, een georganiseerd feest met ongeveer 200 pax van de jeanne en wat andere gasten.

Okay, ik moet nu ophouden met typen, want de tijd dringt. Ik heb een aantal foto’s toegevoegd, ook nog van split en het suez kanaal (wat een speciale ervaring was om doorheen te varen, zie foto’s.)

Het ga jullie goed allemaal en over 2 weken komt het volgende verhaal vanuit India!

Groeten,

Hessel.